Op
maandagavond 29 augustus zaten wij als vereniging bij elkaar, zoals we dat
altijd doen op de laatste maandagavond van de maand. Zoals gebruikelijk was ik
voor de vergadering bij Theo Nijenkamp langsgereden om hem op te halen. Theo was
al tijden ziekelijk en had het altijd koud, mede door de chemokuren die hij
moest ondergaan. Bij zijn huis zat alles pot dicht en werd er na aanbellen niet
opengedaan. Ook de telefoon werd niet beantwoord. In de veronderstelling dat
Theo al op zijn snorfiets naar het clubgebouw was gegaan ben ik naar de
vergadering in ons clubhuis ’t Boaken vertrokken. Theo was er echter niet en dat was vreemd. Theo is er namelijk altijd! Misschien toch een avondje weg?
Omdat het mij en een aantal leden meer niet lekker zat, ben ik na de vergadering weer bij Theo langs gegaan. Er brandde geen licht en er kwam geen beweging bij het aanbellen. Omdat er geen redenen waren om aan te nemen dat Theo op vakantie was heb ik de politie gebeld. Men zag redenen genoeg om de woning van Theo binnen te gaan. Op 30 augustus omstreeks 01.15 uur werd ik door de politie gebeld dat hij overleden in zijn bed aangetroffen was. De exacte datum en het tijdstip van overlijden was niet bekend.
Triest en verdrietig zijn wij over deze eenzame dood van Theo, die erg geliefd was binnen onze afdeling. Hij heeft veel betekend voor onze afdeling. Van barbeheer, tot metselwerk, onderhoud rondom het gebouw en schilderen van kooien, bij alles was hij present. Theo is altijd een harde werker geweest, zolang hij nog kon. De ziekte die hem al een tijdje sloopte kon schijnbaar niet tot stilstand gebracht worden. Zijn biertje(s) en de sigaretten kon hij ondanks zijn ziekte niet laten staan. Samen met het verdriet wat hij in z’n leven kende is dit hem uiteindelijk fataal geworden. Samen met Theo is tevens het grote merendeel van zijn vogels dood aangetroffen. De vogels waar hij alles voor over had. Theo is 64 jaar geworden. Dat hij nu mag rusten in Vrede, zonder Pijn en Koude!
Albert Zomer