DE EUROPESE BARMSIJS
Carduelis Flammea
Na een aantal jaren de gewone sijs gekweekt te hebben, zag ik
een uitdaging in de kweek met barmsijzen. Sinds 5 jaar heb ik inmiddels een of
twee paren in mijn gezelschapsvolière, waarin o.a. ook de goudvink, de putter en
de gewone sijs rondvliegen. Met uitzondering van de barmsijs had ik met alle
vogels al gekweekt. Dus nu de barmsijs maar proberen. Dat lukte vrij makkelijk
moet ik zeggen, maar met één maar……..twee sijssoorten tegelijkertijd in een
voliere dat gaat niet. Althans niet in een volière met de afmetingen die ik heb
3 breed x 1.5 diep x 2 hoog). Voor het vijfde jaar dus maar weer met twee paren
kweken. In het voortraject ging een van mijn mannen dood. Dus nog twee poppen en
een man over. Ik heb gezocht naar een man, maar momenteel is men gek van
mutaties dus de wildkleur barmsijs was niet te verkrijgen en om er nou stad en
land voor af te rijden. Nee, dus.
Ik
heb de twee poppen en de man rustig laten vliegen en al vroeg in maart was ik
een pop kwijt. Na zoeken zag ik deze zitten in een nest wat ooit gebouwd was
door de pop van mijn goudvink. Deze laatsten waren om onverklaarbare redenen
dood gegaan. De barmsijs zat me rustig aan te kijken vanuit een bolconifeer, die
onder een afdakje van plastic golfplaat staat. Toen zij haar nest even had
verlaten inspecteerde ik het nest en ja hoor……4 mooie eitjes en zo te zien aan
de kleur en glans bevrucht. Dat gaat goed…………dacht ik. Tot dat mijn buurman,
achter ons,
besloot onder zijn afdakje achter mijn volière te gaan timmeren aan iets wat hij
belangrijk vond, maar mijn vogels erg onrustig maakte. De barmsijs verliet het
nest en was niet van plan de eieren verder uit te broeden. Ik had de buurman wel
willen vertimmeren, maar ja niet iedereen is een liefhebber. Ik besloot mijn
volière aan de achterkant maar te voorzien van watervast multiplex en deze te
bekleden met boomschors, zodat als de buurman weer wat wilde verbouwen, mijn
vogels rustig met hun activiteiten konden door gaan.
Al snel was de barmsijs weer aan het bouwen en nu produceerde
ze een nest met vier eieren, die na 12 a 13 dagen allen uitkwamen. De jongen
groeiden voorspoedig. Ik gaf de sijzen de beschikking over kant en klaar eivoer
voor Europese cultuurvogels. Het voordeel is dat je zelf er niet al teveel aan
hoeft te doen en dat het alles bevat wat maar nodig is, tot kleine pinkies en
meelwormpjes aan toe. Ik gaf daarnaast wat verse levende meelwormen, die veel en
graag gegeten en dus ook gevoerd werden. De tweede pop van de barmsijs had ik
inmiddels verwijdert en verkocht, zodat dit koppel rustig haar nestel kon
opvoeden. De barmsijs man is zo tam, dat hij mij de meelwormen uit de hand eet.
Inmiddels is de rode kop en borstkleur geheel flets geworden, zoals U misschien
wel weet heeft de man in de natuur een prachtige rode pet op de kop en een rode
borstvlek. In de volière is deze door gemis aan een bepaalde voedingsstof al
snel flets. Geen probleem de man
laat zich wel zien en horen, met een prachtige zang, althans ik vind het mooi.
De jongen (vier stuks) vliegen na 3 ½ week uit en laten zich dan nog steeds
voeren door de actieve man. Ze vragen constant aandacht, door bedel geluiden en
de man………ja, die trapt er wel in. Aan de jongen is nog niet te zien wat mannen
of poppen worden. De kleur komt er, op natuurlijke wijze, pas na een jaar op bij
een man (in de borst). Het eerste jaar kun je jongen dus allen insturen als een
pop, bijvoorbeeld in een stam. Wil je echt direct met mannen naar de
tentoonstelling, dan moet je wat veren plukken van de kop en borst en roodvoer
geven. Bij terugkomst van de bevedering worden deze dan prachtig rood, althans
bij de mannen. De poppen krijgen alleen een rode kop bevedering.
De pop is na haar tweede (de eerste was immers mis gegaan) alweer met een nest begonnen. Nu in een verlaten nestje van de putter, vlak boven de volièredeur. Zes eieren legt ze hierin. Ook nu komen de eieren uit, echter niet allemaal. Het zijn er twee, echter er valt onmiddellijk iets op. Een van beide vogels is licht van kleur. Bij kanaries zou ik e.e.a. direct herkennen als een isabel kleur. Ik ben benieuwd wat het gaat worden. Uiteindelijk groeien ook deze vogels op als kool en de lichte vogel, is een bruine barmsijs geworden. Als de vererving net zo als de kanaries werkt, dan moet de vader bruinverervend zijn en is dit dus een popje. Ik ben bijna te laat met het ringen en kan met pijn en moeite nog ringen omkrijgen met 2.5 mm, maar wel de voorgeschreven EC ringen. Gelukkig heb ik de eerste vier met de 2.3 mm ringen kunnen ringen, daar ging alles normaal. waarschijnlijk door het feit dat er nu maar twee jongen waren groeiden de jongen extra hard, door goed voerende ouders, met het gevolg dat de ringen moeilijk om te krijgen waren.
Ik heb gelukkig foto’s van dat alles gemaakt, zodat bij
eventuele controle de ambtenaren van de AID zich kunnen overtuigen van de
legaliteit. Trammelant kan ik niet gebruiken en dat wil ik ook niet. Ik adviseer
iedereen hier goed rekening mee te houden.
De twee barmsijzen, inclusief de bruine, zijn inmiddels
uitgevlogen en weet U wat………..de pop zit al weer op eieren en nu aan de overkant
in de volière. Weer een ander nest, maar nu heeft ze wel zelf moeten bouwen. Ik
moet na dit legsel maar goed in de gaten houden wat er gebeurd, want ik wil niet
meer nesten. De ouders zijn zo goed, dat ik ze verder wil sparen.
Barmsijzen een probleem vogel ? Nee, absoluut niet. Een mooie
vriendelijke en actieve vogel in de volière. Ik vang ze straks uit en gaproberen
ze mooi rood in de kop en borst te krijgen, tenminste………als er ook mannen bij
zitten.
Albert Zomer