DE TURQUOISINE PARKIET

Engelse benaming: Turquoise parrot

Latijnse benaming: Neophema pulchella

Familie: Neophema's

Verspreiding: Zuidoost-Australië

Grootte: 21-23 centimeter

Geslachtsonderscheid: Het verschil tussen beide geslachten is bij deze vogels eenvoudig te zien. Bij de vrouwtjes mist de rode schouderbalk, ze hebben minder blauw op de de kop en over het algemeen is hun verenkleed fletser.

Onze volière wordt naast zebravinken bevolkt door 2 soorten neophema's; een koppel eleganten en een koppel turquoisine parkieten. We hebben voor neophema's gekozen vanwege het zachte karakter en zachte geluid. De buren zullen niet snel last hebben van het geschreeuw van deze parkieten. Verder zijn ze natuurlijk erg mooi met hun felle kleuren.

De turquoisines zijn eind 2005 in de volière gekomen. Ze zitten in een vlucht van 2x1x2m welke in z'n geheel overdekt is, zodoende komt er geen ontlasting van buitenvogels in het hok. Als voeding wordt parkietenvoer verstrekt met weinig zonnebloempitten, aangevuld met eivoer, grit, kalkblok en water in een schaal. Nestgelegenheid krijgen ze in een berkenblok met een doorsnede van ca. 25cm met wat houtkrullen op de bodem. Meestal zit er ook een koppeltje zebravinken in de vlucht, dit is prima te combineren.

Na twee onbevruchte nesten in 2006 is het er dit jaar van gekomen: jonge turquoisine parkieten. Vanaf 18 mei werden er in totaal 7 eieren gelegd, om de dag één. De broedtijd is 18-21 dagen. Alleen de pop zorgt voor het uitbroeden van de eieren, waarbij ze door de man op het nest wordt gevoerd. Op 9, 11 en 14 juni zijn er 3 jongen geboren. Na het uitkomen van de jongen wordt de hoeveelheid eivoer groter en de jongen groeien goed. Na een week of 3 beginnen de vleugels al aardig kleur te tonen en enkele dagen later is al zichtbaar wat de mannen zijn, deze laten al hun rode schouderbalk zien. Op 5 juli, bijna 4 weken oud, is het eerste jong uitgevlogen. De andere jongen laten nog een paar dagen op zich wachten, maar volgen al snel. De jongen worden nog enige tijd in afnemende mate door de ouders gevoerd. Als de jongen zelfstandig zijn verhuizen ze naar een andere vlucht. De turquoisines hebben nog een tweede nest gehad met 4 jongen, waarvan er helaas 2 zijn doodgegaan. Al met al is het wel een mooi kweekjaar geweest met deze mooie parkieten.

Met vriendelijke groet,

Bas Kienhuis